ثواب و ارزش فراوان زیارت حضرت سیّد الشّهدا علیه‌السلام با پای پیاده
عَنْ أَبِی الصَّامِتِ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ هُوَ یَقُولُ: مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَیِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ أَلْفَ دَرَجَةٍ؛ فَإِذَا أَتَیْتَ الْفُرَاتَ فَاغْتَسِلْ، وَ عَلِّقْ نَعْلَیْکَ وَ امْشِ حَافِیاً، وَ امْشِ مَشْیَ الْعَبْدِ الذَّلِیل.(کامل الزیارات، ص 133)
از حضرت صادق علیه‌السلام شنیدم که می‌فرمود: کسى که پیاده به زیارت قبر حسین بن علی علیه السّلام برود، خداوند متعال به هر قدمى که برمی‌دارد هزار حسنه برایش ثبت و هزار گناه از وى محو مىفرماید و هزار درجه مرتبهاش را بالا مىبرد پس فرمود: وقتى به رود فرات وارد شدى، ابتدا غسل کن، سپس کفشهایت را (بر گردنت) آویزان نما و پای‌برهنه و مانند بنده ذلیل راه برو.
عَنِ الْحَسَنِ بْنِ ثُوَیْرِ بْنِ أَبِی فَاخِتَةَ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: یَا حُسَیْنُ! إِنَّهُ مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ یُرِیدُ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام، إِنْ کَانَ مَاشِیاً کُتِبَ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةٌ وَ مُحِیَ عَنْهُ سَیِّئَةٌ، فَإِنْ کَانَ رَاکِباً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ حَافِرٍ حَسَنَةً، وَ حَطَّ بِهَا عَنْهُ سَیِّئَةً، حَتَّى إِذَا صَارَ فِی الْحَائِرِ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُفْلِحِینَ الْمُنْجِحِینَ، حَتَّى إِذَا قَضَى مَنَاسِکَهُ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ، حَتَّى إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَکٌ فَقَالَ لَهُ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله یُقْرِئُکَ السَّلَامَ، وَ یَقُولُ لَکَ: اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غَفَرَ اللَّهُ لَکَ مَا مَضَى. (ثواب الاعمال، ص 91)
حسین بن ثُوَیر گفت: حضرت صادق علیه‌السلام فرمود: اى حسین! کسى که از منزلش بیرون آید و قصدش زیارت قبر حضرت حسین‌ابن‌علی علیهما السّلام باشد اگر پیاده رود خداوند به ازای هر قدمى که برمىدارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو مىفرماید تا آن‌که به حائر برسد. در این هنگام خداوند او را از رستگاران و حاجت‌روا شدگان قرار مىدهد. بعد از انجام زیارت، خداوند او را از رستگاران ثبت می‌کند و هنگامی‌که برمی‌گردد، فرشته‌ای نزدش می‌آید و می‌گوید: رسول خدا صلی‌الله علیه و آله به تو سلام رسانده و می‌فرماید: عملت را از نو شروع کن، زیرا خداوند تا وقتی‌که مراسم و اعمال زیارت را به پایان برساند که در این هنگام او را از فائزین محسوب مىفرماید تا زمانى که اراده مراجعت نماید در این وقت فرشتهاى نزد او آمده و مىگوید: عملت را از نو شروع کن، زیرا خداوند گناهان گذشته‌ات را آمرزید.
عَنْ بَشِیرٍ الدَّهَّانِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ الرَّجُلَ لَیَخْرُجُ إِلَى قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام، فَلَهُ إِذَا خَرَجَ مِنْ أَهْلِهِ بِأَوَّلِ خُطْوَةٍ مَغْفِرَةُ ذُنُوبِهِ، ثُمَّ لَمْ یَزَلْ یُقَدَّسُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَتَّى یَأْتِیَهُ، فَإِذَا أَتَاهُ نَاجَاهُ اللَّهُ تَعَالَى فَقَالَ: عَبْدِی سَلْنِی أُعْطِکَ، ادْعُنِی أُجِبْکَ، اطْلُبْ مِنِّی أُعْطِکَ، سَلْنِی حَاجَةً أَقْضِهَا لَکَ. قَالَ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: وَ حَقٌّ عَلَى اللَّهِ أَنْ یُعْطِیَ مَا بَذَلَ.(کامل الزیارات، ص 132)
حضرت صادق علیه‌السلام فرمود: شخصى که به زیارت قبر حسین بن على علیه السّلام مىرود، پس زمانى که از خانواده‌اش جدا می‌شود، با اولین گامى که برمىدارد تمام گناهانش آمرزیده مىشود. سپس به ازای هر قدمی که برمىدارد، پیوسته تقدیس و تنزیه و پا ک می‌شود تا آن‌که نزد حسین بن علی علیه‌السلام برسد. در این هنگام خداوند با او بدین گونه مناجات می‌کند: ای بنده من! از من بخواه، به تو می‌دهم؛ دعا کن اجابت می‌کنم؛ درخواست کن، می‌بخشم؛ حاجت بخواه روا می‌کنم. حضرت فرمود: بر خداوند است که به آنچه وعده فرموده است، وفا نماید.
عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْقَاضِی قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ: مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ وَ بِکُلِّ قَدَمٍ یَرْفَعُهَا وَ یَضَعُهَا عِتْقَ رَقَبَةٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِیلَ.(کامل الزیارات، ص 134)
حضرت صادق علیه‌السلام فرمود: کسى که پیاده به زیارت قبر حضرت حسین بن علی علیه السّلام برود، خداوند به ازای هر گام و هر قدمی که برداشته و گذاشته است، پاداش آزاد کردن بنده‌ای از فرزندان اسماعیل را اعطا می‌کند.
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُسْکَانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام مِنْ شِیعَتِنَا، لَمْ یَرْجِعْ حَتَّى یُغْفَرَ لَهُ کُلُّ ذَنْبٍ، وَ یُکْتَبَ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ خَطَاهَا، وَ کُلِّ یَدٍ رَفَعَتْهَا دَابَّتُهُ، أَلْفُ حَسَنَةٍ، وَ مُحِیَ عَنْهُ أَلْفُ سَیِّئَةٍ، وَ تُرْفَعُ لَهُ أَلْفُ دَرَجَةٍ.(کامل الزیارات، ص 134)
حضرت صادق علیه‌السلام فرمود: هرکس از شیعیان ما به زیارت حسین بن علی علیه‌السلام برود، از زیارت باز‌نمی‌گردد، مگر آن‌که آمرزیده می‌شود و به ازای هر قدمی که برداشته و به ازای هر گامی که مرکبش برداشته، هزار حسنه برای او نوشته می‌شود و هزار کار بد از (پرونده او) محو می‌شود و مقامش هزار درجه بالا می‌رود.
عَنْ قُدَامَةَ بْنِ مَالِکٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ أَرَادَ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام، لَا أَشَراً وَ لَا بَطَراً، وَ لَا رِیَاءً وَ لَا سُمْعَةً، مُحِّصَتْ ذُنُوبُهُ کَمَا یُمَحَّصُ الثَّوْبُ فِی الْمَاءِ، فَلَا یَبْقَى عَلَیْهِ دَنَسٌ، وَ یَکْتُبُ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَجَّةً، وَ کُلِّ مَا رَفَعَ قَدَمَهُ عُمْرَةً.(تهذیب الأحکام، ج6، ص 44)
حضرت صادق علیه السّلام فرمود: کسى که با اخلاص، نه بابی توجهی و سبکی و نه به جهت ریاء و سمعه، قصد کند به زیارت حسین بن علی علیه‌السلام برود، گناهانش پاک می‌شود همان‌گونه که لباس با آب، پاک می‌شود، پس هیچ آلودگی بر او باقی نمی‌ماند و به ازای هر قدمش، حج؛ و به ازای هر گامی که از روی زمین بلند کرده است، عمره‌ای برای او نوشته می‌شود.
عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ: قَالَ لِی جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ: یَا أَبَانُ! مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً، وَ مَحَا عَنْهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ سَیِّئَةً، وَ غَفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ.(کامل الزیارات، ص 331)
أبان گفت: حضرت صادق علیه‌السلام به من فرمود: ای أبان! هرکس حسین بن علی علیه‌السلام را زیارت کند، به ازای هر قدمش، یک حسنه برای او نوشته و یک کار بد از پرونده‌اش محو می‌شود و خداوند گناهان گذشته و آینده‌اش را می‌آمرزد.
عَنْ صَالِحٍ عَنِ الْحَارِثِ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ مَلَائِکَةً مُوَکَّلِینَ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام، فَإِذَا هَمَّ بِزِیَارَتِهِ الرَّجُلُ أَعْطَاهُمْ ذُنُوبَهُ، فَإِذَا خَطَا خُطْوَةً مَحَوْهَا، ثُمَّ إِذَا خَطَا خُطْوَةً ضَاعَفُوا لَهُ حَسَنَاتٍ، فَمَا تَزَالُ حَسَنَاتُهُ تُضَاعَفُ حَتَّى تُوجِبَ لَهُ الْجَنَّةَ.(جامع الأخبار، ص 26)
حضرت صادق علیه‌السلام فرمود: خداوند فرشتگانی دارد که موکّل به قبر حسین بن علی علیه‌السلام می‌باشند. پس هنگامی‌که فردی زیارت آن حضرت را اراده کند، گناهانش را در اختیار آن فرشتگان قرار می‌دهند. پس به ازای قدمی که درراه زیارت برمی‌دارد، آن گناهان را پاک می‌کنند و سپس به ازای قدم دیگری که برمی‌دارد، حسنات وی را مضاعف می‌گردانند. پس پیوسته حسنات این فرد، افزایش می‌یابد تا آنجا که بهشت بر او واجب می‌شود.
عَنْ بَشِیرٍ الدَّهَّانِ قَالَ: قَالَ أبُوعَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: یَا بَشِیرُ! إِنَّ الْمُؤْمِنَ إِذَا أَتَاهُ (الحسین علیه السلام) عَارِفاً بِحَقِّهِ وَ اغْتَسَلَ فِی الْفُرَاتِ کُتِبَ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ مَبْرُورَاتٌ مُتَقَبَّلَاتٌ، وَ غَزْوَةٌ مَعَ نَبِیٍّ أَوْ إِمَامٍ عَادِلٍ.(بحار الأنوار، ج101، ص 143 به نقل از کامل الزّیارات)
حضرت صادق علیه‌السلام به بشیر دهّان فرمود: ای بشیر! هنگامی‌که مؤمنی که عارف به حقّ حسین بن علی علیه‌السلام است، به نزد او می‌آید و در فرات غسل می‌کند، برای او به ازای هر قدمی که برداشته است، حج و عمره نیکو و مقبول و جهادی در رکاب پیامبر یا امام عادل نوشته می‌شود.
