کلام عاشورایی امام رضا علیه‌ السلام

در روز اوّل محرّم ریّان بن شبیب خدمت امام رضا علیه‌السلام رسید.
🔺حضرت به او فرمودند:

ای پسر شبیب، مردم عرب در زمان جاهلیّت جنگ را در ایّام محرّم حرام می‌دانستند؛ ولی این امّت احترام این ماه را از بین بردند و حرمت پیامبر صلّی الله علیه و آله را رعایت نکردند.

در این ماه خون ما را حلال دانستند، و هتک حرمت ما را کردند و فرزندان و زنان ما را اسیر نمودند، و سراپرده‌ی ما را آتش زدند و اموال ما را غارت کردند و رعایت احترام رسول خدا صلّی الله علیه و آله را درباره‌ی ما ننمودند.

همانا روز شهادت حسین علیه‌السلام پلک چشمان ما را مجروح کرد و اشک‌های ما را روان ساخت و دل ما را سوزاند؛ و عزیز ما را در زمین کربلا ذلیل کرد و نزد ما محنت و بلا را تا روز جزا به ارث گذارد.

پس گریه کنندگان باید بر حسین علیه‌السلام بگریند، زیرا که گریه بر او گناهان بزرگ را از بین می‌برد.

ای پسر شبیب، اگر خواستی بر چیزی گریه کنی بر حسین بن علی علیه‌السلام گریه کن، چه اینکه آن حضرت را کشتند چنانکه گوسفند را می‌کشند، و با آن حضرت 18 نفر از اهل بیت او کشته شدند که روی زمین شبیه و نظیری نداشتند.

آسمان‌های هفتگانه و زمین‌ها در شهادت آن حضرت گریستند. چهار هزار ملک روز عاشورا برای نصرت آن حضرت آمده بودند و دیدند حضرت شهید شده‌اند.

لذا پریشان و غبارآلود به مجاورت آن قبر مطهّر مأمور شدند، تا حضرت قائم علیه‌السلام ظهور کند و از یاران او باشند و شعارشان «یا لثارت الحسین» است.

😭ای پسر شبیب، اگر دوست داری که با ما در درجات عالی بهشت باشی محزون باش برای حزن ما و شادباش در شادی ما؛ و بر تو باد ولایت ما که اگر کسی سنگی را دوست داشته باشد خداوند متعال او را با همان سنگ محشور می‌کند ... .
📚  منابع:
9. بحار الأنوار: ج 98، ص 102، ج 14، ص 164، ج 44، ص 283. و..